Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή Δ΄ Λουκά! “ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. ” (Λουκ. η, 5)

Του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου 

πατρός Ιεροθέου Λουμουσιώτη

Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως 

Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης 

Εξ αρχής ο Κύριος αναφερόμενος στην παραβολή αυτή προς τους ακροατές του δηλώνει το θέμα και την αναφορά του στην παραβολή αυτή σε ένα θέμα γνωστό τους, από την καθημερινότητα τους και μια αναφορά στην αγροτική ζωή που οι περισσότεροι ή ζούσαν ή είχαν ακουστά εκ πείρας ή εξ ακοής. Άρα αυτά που τους λέγει, αδελφοί μου τους είναι γνωστά. Ξέρουν τις εικόνες που προσπαθεί ο Χριστός μας να τους περιγράψει και έχουν και εμπειρία μερικοί εξ αυτών. 

Βγήκε έτοιμος να σπείρει ο σποριάς τον σπόρο του. Γιατί όμως τέτοια επιμονή και λεπτομερής αναφορά σε κάτι αυτονόητο; Αφού βγήκε να σπείρει σπόρο θα έσπερνε! Λογικό είναι αυτό! θέλει να τονίσει την σημαντικότητα στην πνευματική ζωή της σποράς, δεν μας νοιάζει πόσοι θα καρπίσουν, πόσοι θα είναι αποδοτικοί σε καρπούς μας νοιάζει να συντελεσθεί η σπορά. 

Σποριάς είναι εδώ ο Λόγος του Θεού, ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός και κατ’ επέκταση είναι οι διάκονοι του σήμερα, οι κληρικοί που με τον λόγο και το παράδειγμα τους αυτή την σπορά του μεγάλου Σποριά συνεχίζουν και με την χάρη του Χριστού αυξάνουν και πλουτίζουν. 

Αλλά δεν θα τους ζητηθεί ο λόγος παρά του εντολοδόχου τους γιατί δεν πήγε καλά η σπορά αν εκείνοι εν επιγνώσει και με προσοχή την επιτελούσαν στα χωράφια των καρδιών των ανθρώπων. 

Ο ιερεύς, ο κήρυκας σπέρνουν τον λόγο του Θεού και Εκείνος προχωρά το έργο Του με τον φωτισμό του, φωτίζει και τους σπείροντες και το έργο της σποράς και τα χωράφια που σπείρονται! 

Είναι σημαντική αυτή η ιεραποστολή της διαδόσεως του ευαγγελικού λόγου είναι το πρώτιστο ιερατικό έργο, αυτό πρέπει να ενδιαφέρει τον κάθε πνευματικό ποιμένα! Όλα τα άλλα είναι δεύτερα στην διακονία του. Αυτό το έργο το αυξάνει και το εμπλουτίζει ο ίδιος ο μεγάλος Σποριάς, ο Ιησούς Χριστός. 

Αυτή και η αποστολή μας να καλλιεργήσουμε το χωράφι της ψυχής μας, το δικό μας και των αδελφών μας χριστιανών. Δεν είναι εύκολη η σπορά ακόμη και ως διαδικασία δεν τα έχει όλα ρόδινα αλλά πρέπει να γίνεται με προσοχή και προσευχή και ο Θεός μας αυξάνει το έργο Του, γιατί είναι και παραμένει δικό του έργο επιτελούμενο από εμάς αλλά συνεπικουρούμενο και επιβλεπόμενο παρ’ Εκείνου. Μην το ξεχνάμε αυτό, Εκείνος επιβλέπει προς την γην της καρδιάς μας και φωτίζει την πνευματική μας ύπαρξη να δεχθεί το περιεχόμενο της σποράς που είναι ο λόγος για τον Λόγο του Θεού. 

Αδελφοί μου, όμως η πνευματική μας καλλιέργεια δεν σταματά, δεν έγινε μια φορά και δεν ξαναγίνεται, δεν έγινε άπαξ και δεν εμπλουτίζεται αλλά θέλει προσοχή και διατήρηση των καρπών της σποράς. Έγκειται σε εμας η διατήρηση και συντήρηση της σποράς και ο Κύριος πάλι και πάλι θα μας δώσει ευκαιρία για να τονωθεί η καρποφορία της πνευματικής σποράς του. Ο αγρός του ευαγγελίου του ανήκει και εμείς διακονούμε με τον τρόπο του ο καθένας και με το χάρισμα του μέσα σε αυτόν. 

Παρακαλείσθε όμως όπου βλέπετε καρπούς αυτής της σποράς να μην τους μαραίνετε και όπου ακόμη δεν κάρπισε να βοηθείτε να καρπίσει εκατονταπλασίονα. Πολύς ο αγρός προς καρποφορίαν, οι δικές μας δυνάμεις ελάχιστες αλλά πλούσιο το Έλεος του Θεού στο οποίο ελπίζουμε και το οποίο εκζητούμε ως αρωγό στα έργα μας τα επίγεια προς ζέση πνευματική και καρποφορία ευαγγελική στο χωράφι της καρδιάς μας. Αμήν.